Алена Свирилова - Пакуль
текст песни

Пакуль, пакуль,
Гэты боль невядома адкуль.
Пакуль, пакуль,
Так было заўжды і паўсюль.
Расстаемся, гаворачы
Словы бяз горычы...
На-на-на-на-на…

Вось і ўсё, маё золатка,
Нам з табой было соладка,
Як гарэла да золку нам
Белай ночы сьвятло.
Не вярнуць, што ня вернецца,
Ты ня бог, я ня верніца,
І цяпер цяжка верыцца,
Што каханьне было.

Пакуль, пакуль,
Зразумей і рэчы спакуй.
Пакуль, пакуль,
Не пішы лістоў мне адтуль.
Ўсё, што трэба, пачула я,
Справы мінулыя...
На-на-на-на-на…

Вось і ўсё, маё золатка,
Нам з табой было соладка,
Як гарэла да золку нам
Белай ночы сьвятло.
Не вярнуць, што ня вернецца,
Ты ня бог, я ня верніца,
І цяпер цяжка верыцца,
Што каханьне было.

Пакуль, пакуль,
На маім тэрмомэтры нуль.
Быў час, калі
Мы з табой ў нябёсах жылі.
Будуць новыя радасьці...
Дзякуй... Пара ісьці...
На-на-на-на-на…

Вось і ўсё, маё золатка,
Нам з табой было соладка,
Як гарэла да золку нам
Белай ночы сьвятло.
Не вярнуць, што ня вернецца,
Ты ня бог, я ня верніца,
І цяпер цяжка верыцца,
Што каханьне было.

Вось і ўсё… Было соладка...
Нам з табой… Пакуль… Пакуль…