Кацярына Ваданосава - Бурштынавае мора
текст песни

Русалкі ў нетрах пяюць марскіх,
Снуюць іх кросны з марской травой,
Прыспеў нам час выпраўляць ладдзі,
Адлівы клічуць нас за сабой.

Па бурштынавых дарогах,
У паход за невядомым,
Хвалі змыюць з нашых вуснаў зямлі
Пякучы смак.
Строі колеру бурштына
Скінуць бессаромна дрэвы,
Толькі сосны варту вечна нясуць
Па берагах.

З пенай весела, вецер, грай,
З ваўняным ветразя палатном,
І, калі ў зямлі ёсць край,
То там пакінулі мы свой дом.

У русалчыных абдымках
Праляціць імкліва восень,
Сівізна ды соль адбеляць душу
Да чысціні.
І бурштынавае мора
Дасць нам кропелькі спакою,
У халодным краі вечна жывых
Мы спраўдзім сны.

Хвалі цалуюць хмару,
Кормяцца снегападам...
Футры не абароняць
Ад ачышчэння срэбрам...