Людзі на балоце - Людзі на балоце
текст песни

Штосьці грукаецца пад рабром:
Можа памяць, а можа сумленне.
Сумныя песні за п’яным сталом
Сталі сімваламі пакалення.

Колькі разоў перамагалі свалачэй,
Пад нашымі нагамі зямля дрыжала.
Колькі згублена надзей!
Вера надзеі ўваскрасала!

Прыпеў:
Людзі, людзі на балоце.
Хрыплыя стогны ў падраным роце.
Людзі, людзі на балоце.
Апошнія рамантыкі ў пратухлай рыгоце.

Модныя спажывецкія калгасы
Рупліва друкуюць татальны падман.
Ідалы сёняшняга часу -
Ярмоленка ды Дзіма Білан.

А я не пішу тыранам раманаў,
І конь мой чакае пад дзвярыма даўно.
Я еду да койданаўскіх партызанаў,
Маё месца – на тачанках Махно!

Прыпеў:
Мы людзі, людзі на балоце.
Хрыплыя стогны ў падраным роце.
Людзі, людзі на балоце.
Апошнія рамантыкі ў пратухлай рыгоце.

Я бачу ў Барысаве ды Слуцку
Крывавыя цені чырвоных катаў.
У Рэчыцы, Нясвіжы ды Навагрудку
Крывыя ўсмешкі бальшавіцкіх гадаў.

Закусіўшы гарэлкай хвілінны страх,
Сярод лясных зямлянак ды вайсковых намётаў
Безназоўныя хлопцы пачыналі свой шлях
З сякерамі ды віламі супраць кулямётаў.

Прыпеў:
Людзі, людзі на балоце.
Хрыплыя стогны ў падраным роце.
Людзі, людзі на балоце.
Апошнія рамантыкі ў пратухлай рыгоце.