Giannis Haroulis - Efta Potamia
текст песни

Εφτά ποτάμια σμίξαν και τρεισ καημοί
Κι είπανε να μερώσουνε μιά στιγμή
Οι θάλασσεσ κοπάσαν κι οι στεναγμοί
Εννιά σπαθιά γυμνώσανε στη γραμμή

Η άνοιξη μαυλίστρα γιά να διαβεί
Κοιτάξτε χωριανοί μου τι θα συμβεί
Τα πάθη σα σαρκώσομε του ραβί
Εκείνοσ ο μπροστάρησ κι εμείσ στραβοί

Ήλιε μου στρατολάτη ταξιδευτή
Που μού 'δωσεσ τη χάρη του γητευτή
Ο άνθρωποσ γυρεύει γιά να γευτεί
Απ' το ζεστό μου αίμα να γιατρευτεί

Η μεγαλοβδομάδα κόρη ξανθή
Μύρωσε το χωριό μασ και ροδανθεί
Που τρώει το θεό του γιά να χαθεί
Κι ίσωσ με το χαμό του ν' αναστηθεί

Στησ άνοιξησ τον κόρφο το ζηλευτό
Μυριόχρωμο γιορντάνι το σερπετό
Φάρμακο το φαρμάκι στον αετό
Γιά να πετάξει εκείνοσ ωσ είν' γραφτό

Πέρνα περαματάρη τον ποταμό
Πάρε κι εμέ μαζί σου στο μισεμό
Κι εκεί στον καταράχτη και στο γκρεμό
Θα μάθω του συμπάντου το λυτρωμό