ABC

Julie Fowlis - Turas san Lochmor
текст песни

47

0 человек. считает текст песни верным

0 человек считают текст песни неверным

Julie Fowlis - Turas san Lochmor - оригинальный текст песни, перевод, видео

Turas san Lochmor

An nì a bha nam inntinn gun inns mi dhuibh an rann:
Gu falbhainn dh’aindeoin sìde air sgrìob do thìr nan Gall,
Le baga làn de chearcan agus rudan a bha gann –
Gum bithinn aig Bliadhn’ Ùir ann ’s gun chùmhnadh air an dram.

Diciadain dh’fhalbh mi casruisgt’ le mo bhagaichean nam dhòrn,
A’ dol a Loch nam Madadh ghabhail aiseag san Lochmor;
Bha fuachd na mo chasan-sa ’s bha sneachd’ air bhàrr nan lòn
Cha dìochuimhnich mi ’n t allaban cho fad’ ’s a bhios mi beò.

Nuair ràinig mi a’ cheàrdach, àrdach duine chòir
A thug a staigh gun dàil mi ’s a nochd dhomh càirdeas mòr,
Thug dhomh tì a b’ fheàirrde mi ri aghaidh bhlàth an stòbh
Gu seasainn fuachd nuair dh’fhàg sinn le mo chaiseart blàth ’s lem chòt’.

Nuair dh’fhalbh an carbad-ola leinn ’s ar n aghaidh thoir dhan tuath,
Bha sinn greis an Cearsabhagh a’ blasad air stuth cruaidh;
Gun tàinig Bean na Maise ’s am muir geal oirre mun cuairt,
’S chanainn fhìn gum b’ amadan a rachadh innt’ air chuan.

Nuair thog i mach gu farsainneachd, ’s sinn airsnealach is sgìth,
Nuair thòisich cur na mara oirnn, bu mhath a bhith air tìr;
Bha mise mar bha càch, le spàirn orm a’ strì
An drama dh’òl mi ’n Cearsabhagh, bu duilich dhealaich sinn.

On ear dheas bha i sèideadh oirnn, gun choltas tighinn na b’ fheàrr,
Bha sinn uil’, oir b’ fheudar dhuinn, nar sìneadh air an làr;
Nuair readh i sìos dhan chlaisidh leinn ’s am muir a’ sgailceadh àrd,
Bha cùram air gach neach againn nach tilleadh i gu bràth.

B ’e siud an oidhche ànranach a bh’ againn anns a’ bhàt’,
Ach ràinig sinn Loch Baghasdail le dìon an Tì as Àird;
Thug mi leam mo bhagaichean agus thàrr mi às a’ bhàt’
Chan fhanainn sa na b’ fhaid’ innte ged rachainn dhan taigh-gheàrd!

Fhuair mi cadal socair ann an dachaigh dhaoine còir,
Aig Maiseig Ruadh, ’s mo ghràdh oirre, oir nochd i càirdeas dhòmhs’:
Guma fada slàn i, oir ’s bàidheil i na dòigh
Gu gabhail ro aon ànranach a dh’fhàgadh an Lochmor.

Mun crìochnaich mi an t-òran seo, gun inns mi dhuibh an còrr:
A màireach thill mi dhachaigh agus botal na mo phòc;
Chruinnich sinn na càirdean gu pàrtaidh dhe gach seòrs’,
Is cha robh h aon a thàinig leinn a chàineadh an Lochmor!

A Journey in the Lochmor

I’ll tell you in verse what my intention was.
Regardless of bad weather, I would pay a visit to the Lowlands,
carrying a bag full of chickens and other scarce goods.
I’d be there at New Year and there would be no stinting on whisky

Barefoot, I left on Wednesday, clutching my bags,
heading for Lochmaddy and a crossing on the Lochmor.
Snow had fallen and my feet were freezing.
It was a journey I’ll never forget.

I reached the smithy, home of a good man,
who took me in and showed me great kindness.
In front of a warm stove he restored me with tea.
I was able to withstand the cold when I left with warm shoes and a coat.

The motor car left, heading north,
and we spent a while in Cearsabhagh sampling whisky.
Bean na Maise appeared through foaming seas all around and,
in my opinion, only a fool would take to sea in her.

By the time she reached open seas we were depressed and weary.
As seasickness started we longed to be ashore.
I was like the others, fighting it valiantly.
But sadly I had to part from the dram I drank in Cearsabhgh.

A south-easterly wind was blowing hard and showing no sign of abating.
We were all, of necessity, lying on the floor.
When she plunged into the trough, with seas breaking high above her,
we were all terrified that she’d never right herself
Поездка в Lochmor

Что было мне в голову, что я говорю вам этот стих:
Для того, чтобы двигаться дальше, несмотря на погоду полосы на земле чужих,
С мешком кур и вещей было мало -
То, что я на Новый год и сохранить эту драму.

Среда я пошел casruisgt кулаком багажа,
Отправляясь Lochmaddy парома, принятым в Lochmor;
Был холод в ногах и снег на вершине бассейнов
Я никогда не забуду наш пробег до тех пор, как я живу.

Когда я дошел до кузницы, люди должны Poyntzfield
В его интерьере я сразу появился мне большую дружбу,
Я дал ему, что принесет пользу мне к лицу теплой печи
Для того, чтобы стоять холодно, когда мы оставили свой теплый chaiseart и их чот.

Когда автомобиль пошел, как масло и дать наше лицо к северу,
В то время как мы Chearsabhagh вкус трудно;
Bean, что Красавицы и море вокруг ее белое,
И я признаю, что дурак будет подходить к морю.

Когда она вынула farsainneachd, и мы Изношенные и усталым,
Когда укачивания нас, мы были бы на земле;
Я как и другие, борьба со мной борется
Дегустации пил я Chearsabhagh, самое трудное до свидания.

Юго-восток дул нас, без появления приходить лучше,
Мы все, как у нас было, лежали на полу;
Когда readh chlaisidh к нам и море взорвали высоко,
Забота о каждом человеке не возвращается навсегда.

Он был там в ночь ànranach мы были в лодке,
Но мы достигли Lochboisdale защищены Всевышним чай;
Я взял свой багаж, и я выиграл с парома
Нет возврата, чем долго, пока хотя бы пойти в дом-охранник!

Я сплю спокойно у себя дома правильных людей,
Maiseig на Роя, и моя любовь к ней, потому что она, казалось, связанные со мной:
Длинный полный, потому что я ценю то, как она
Для того, чтобы один, прежде чем покинуть ànranach Lochmor.

Я закончил песню, я вам скажу больше:
В завтра я вернулся домой и бутылка в кармане;
Мы собрали друзей на вечеринку всех видов,
И не тот, кто пришел к нам с критикой Lochmor!

Путешествие в Lochmor

Я расскажу вам, что стих в моем Намерение было.
Независимо от плохой погоды, я заплачу визит в низменность,
неся мешок с дефицитным Куры и других товаров.
Я бы там на Новый год и там были бы скупясь или Somhairle

Босиком, я ушел из среды, сжимая мои сумки,
Lochmaddy и заголовок для перехода от Lochmor.
Снег упал и замерзли ноги.
Это было путешествие, я никогда не забуду.

Я достиг кузницы, дома хорошего человека,
другой взял меня и показал мне большую доброту.
В передней части теплой печи восстанавливается, например, с чаем.
Я был в состоянии выдержать холод Когда я уходил с теплой обувью и пальто.

Автомобиль влево, направляясь на север,
и мы провели в то время как Chearsabhagh Somhairle выборки.
Красота невесты появилась через вспенивание стоять вокруг и,
На мой взгляд, только дурачок ли он принять в ней.

К тому времени, когда она достигла открытого моря Мы были подавлены и усталыми.
Создана наиболее морская болезнь мы жаждали быть Женой.
Я был похож на других, бороться с ней отважно.
Но, к сожалению, мне пришлось расстаться с виски, я пил в Cearsabhgh.

Юго-восточный ветер был тверд и выдува не показаны никаких признаков ослабления.
Мы все были, по необходимости, лежа на полу.
Когда она погрузилась в корыто, с подставкой высокой отключающей над ней,
Мы все были в ужасе, что она никогда не прямо саму себя

Другие песни исполнителя:

Все тексты Julie Fowlis

Верный ли текст песни?  Да | Нет