Kavitch - Hertakan Verjin Angam
текст песни

տերևները
թափվում են ցած
անձրևները կարոտած
փշրվում են ասֆալտին թաց
լուռ անցած ամիսները մաշել են
աթոռները սրճարանի
մի կյանք առաջ
մենք նստած ժպտում ենք դեռ
լույսերը չեն մարում մինչ չեն փակվում
աչքերը
քո ասել են ամեն ինչ
ու ես հետ եմ գալիս
հերթական վերջին անգամ

կաթիլները
ապրում են քիչ, ապրում են վառ
հուշերով
մնում են ու ստիպում հիշել
ամեն ինչ
ինչ դու փորձում էիր մոռանալ
ինչ քեզ ստիպեց շնչել նորից
ու նորից
հանգամանքները կոտրելով
վազելով
մարդկանց ու պատերի միջով
քեզ մոտ
ու դու ներում ես ինձ
հերթական վերջին անգամ

քայլ առաջ
պատրաստի խոստումները
երկաթե, նետելով ձախ ու աջ
ու արդեն գլուխը բարձր երկնքում

տերևները թափվում են ցած
անձրևները կարոտած
փշրվում են ասֆալտին թաց
կաթիլները
ապրում են քիչ, ապրում են վառ
հուշերով
մնում են ու ստիպում շնչել