Leo Fuld - Афн вег штейт а бойм
текст песни

איציק מאַנגער. אויפֿן וועג שטייט אַ בוים

אויפֿן וועג שטייט אַ בוים,
שטייט ער אייַנגעבויגן.
אַלע פֿייגל פֿונעם בוים
זענען זיך צעפֿלויגן.

דרייַ קיין מיזרח, דרייַ קיין מערב,
און דער רעשט – קיין דרום.
און דעם בוים געלאָזט אַליין,
הפֿקר פֿאַרן שטורעם.

זאָג איך צו דער מאַמען: "הער,
זאָלסט מיך נאָר נישט שטערן.
וועל איך, מאַמע, איינס און צוויי
באַלד אַ פֿויגל ווערן!

איך וועל זיצן אויפֿן בוים
און וועל אים פֿאַרוויגן.
איבערן ווינטער מיט אַ טרייסט,
מיט אַ שיינעם ניגון".

זאָגט די מאַמע: "ניטע, קינד! –
און זי וויינט מיט טרערן. –
קענסט, חלילה, אויפֿן בוים
מיר פֿאַרפֿרוירן ווערן".

זאָג איך: "מאַמע, ס'איז אַ שאָד
דייַנע שיינע אויגן!
און איידער וואָס און איידער ווען
בין איך מיר אַ פֿויגל".

וויינט די מאַמע: "איציק קרוין,
נעם, אום גאָטעס ווילן,
נעם כאָטש מיט אַ שאַליקל –
זאָלסט זיך נישט פֿאַרקילן.

די קאַלאָשן נעם דיר מיט:
ס'גייט אַ שאַרפֿער ווינטער,
און די קוטשמע טו דיר אָן –
וויי איז מיר און ווינד מיר!

און דאָס ווינטער-לייַבל נעם,
טו עס אָן, דו שוטה,
אויב דו ווילסט ניט זייַן קיין גאַסט
צווישן אַלע טויטע".

כ'הייב די פֿליגל: ס'איז מיר שווער.
צו פֿיל, צו פֿיל זאַכן
האָט די מאַמע אָנגעטאָן
דעם פֿייגעלע דעם שוואַכן.

קוק איך טרויעריק מיר אַרייַן
אין דער מאַמעס אויגן:
ס'האָט איר ליבשאַפֿט ניט געלאָזט
ווערן מיך אַ פֿויגל.