Габдулла Тукай - Су анасы
текст песни
40
0 человек. считает текст песни верным
0 человек считают текст песни неверным
Габдулла Тукай - Су анасы - оригинальный текст песни, перевод, видео
- Текст
- Перевод
I
Җәй көне. Эссе һавада мин суда койнам, йөзәм;
Чәчрәтәм, уйныйм, чумам, башым белән суны сөзәм.
Шул рәвешчә бер сәгать ярым кадәрле уйнагач,
Инде шаять бер сәгатьсез тирләмәм дип уйлагач,
Йөгереп чыктым судан, тиз-тиз киендем өс-башым;
Куркам үзем әллә нидән, — юк янымда юлдашым.
Бервакыт китәм дигәндә, төште күзем басмага;
Карасам: бер куркыныч хатын утырган басмада.
Көнгә каршы ялтырый кулындагы алтын тарак;
Шул тарак берлән утыра тузгыган сачен тарап.
Тын да алмыйча торам, куркып кына, тешне кысып,
Шунда яр буендагы куе агачларга посып.
Сачләрен үргәч тарап, сикерде төште суга ул;
Чумды да китте, тәмам юк булды күздән шунда ул.
Инде мин әкрен генә килдем дә кердем басмага,
Җен оныткан, ахыры, — калган тарагы басмада.
Як-ягымда һич кеше дә юклыгын белдем дә мин,
Чаптым авылга, таракны тиз генә элдем дә мин.
Күрмимен алны вә артны, и чабам мин, и чабам;
Ашыгам, тирлим, пешәм һәм кып-кызу уттай янам.
Бер заманны әйләнеп баккан идем артка таба,—
Аһ, харап эш! — Су анасы да минем арттан чаба.
Кычкырадыр: «Качма! качма! Тукта! тукта, и карак!
Ник аласың син аны, — ул бит минем алтын тарак!»
Мин качамын — ул куадыр, ул куадыр — мин качам;
Шулкадәрле кыр тыныч, һичбер кеше юк ичмасам.
Шул рәвешчә чабышып җиттек авылга бервакыт,
Су анасыны куарга күтәрелде барча эт!
Вау! да вау! да, һау! да һау — бертуктамый этләр өрә;
Су анасы, куркып этләрдән, кирегә йөгерә.
Инде эш җайланды, куркудан тынычландым, дидем;
И явыз карчык! тарагыңнан коры калдың, дидем.
Өйгә кайттым да: «Әни, алтын тарак таптым!» - дидем;
«Сусадым, ардым, әни, мин бик озак чаптым», — дидем.
Сөйләгәчтен кыйссаны, алды тарагымны әни;
Курка үзе алса да, — уйлый эченнән әллә ни...
II
Яхшы, хуш. Батты кояш. Йокларга яттым кич белән;
Өй эче тулган иде кичке һава, хуш ис белән.
Юрган астында йокыга китми ятам мин һаман;
Шык та шык! — кемдер тәрәзәгә чиертә бер заман.
Мин ятам рәхәт кенә, тормыйм да кузгалмыйм әле.
Бу тавышка сискәнеп, торган йокысыннан әни:
— Ни кирәк? Кем бу? Кара төндә вакытсыз кем йөри?
Нәрсә бар соң төнлә берлән, и пычагым кергери!
— Су анасы мин, китер, кайда минем алтын тарак?
Бир! бая көндез алып качты синең угълың, карак!
Төшкән айның шәүләсе, мин юрган астыннан карыйм;
Калтырыйм, куркам: «Ходай! — дим, — инде мин кайда барыйм?»
Һич өзексез шык та шык! безнең тәрәзәне кага;
Ул коточкыч сачләреннән чишмә төсле су ага.
Әнкәем алтын таракны, тиз генә эзләп табып,
Атты да тышка, тизүк куйды тәрәзәне ябып.
Су анасыннан котылгачтын, тынычлангач, әни
И орышты, и орышты, и орышты соң мине!
Мин дә шуннан бирле андый эшкә кыймый башладым,
«Йә иясе юк!» — дип, әйберләргә тими башладым.
Җәй көне. Эссе һавада мин суда койнам, йөзәм;
Чәчрәтәм, уйныйм, чумам, башым белән суны сөзәм.
Шул рәвешчә бер сәгать ярым кадәрле уйнагач,
Инде шаять бер сәгатьсез тирләмәм дип уйлагач,
Йөгереп чыктым судан, тиз-тиз киендем өс-башым;
Куркам үзем әллә нидән, — юк янымда юлдашым.
Бервакыт китәм дигәндә, төште күзем басмага;
Карасам: бер куркыныч хатын утырган басмада.
Көнгә каршы ялтырый кулындагы алтын тарак;
Шул тарак берлән утыра тузгыган сачен тарап.
Тын да алмыйча торам, куркып кына, тешне кысып,
Шунда яр буендагы куе агачларга посып.
Сачләрен үргәч тарап, сикерде төште суга ул;
Чумды да китте, тәмам юк булды күздән шунда ул.
Инде мин әкрен генә килдем дә кердем басмага,
Җен оныткан, ахыры, — калган тарагы басмада.
Як-ягымда һич кеше дә юклыгын белдем дә мин,
Чаптым авылга, таракны тиз генә элдем дә мин.
Күрмимен алны вә артны, и чабам мин, и чабам;
Ашыгам, тирлим, пешәм һәм кып-кызу уттай янам.
Бер заманны әйләнеп баккан идем артка таба,—
Аһ, харап эш! — Су анасы да минем арттан чаба.
Кычкырадыр: «Качма! качма! Тукта! тукта, и карак!
Ник аласың син аны, — ул бит минем алтын тарак!»
Мин качамын — ул куадыр, ул куадыр — мин качам;
Шулкадәрле кыр тыныч, һичбер кеше юк ичмасам.
Шул рәвешчә чабышып җиттек авылга бервакыт,
Су анасыны куарга күтәрелде барча эт!
Вау! да вау! да, һау! да һау — бертуктамый этләр өрә;
Су анасы, куркып этләрдән, кирегә йөгерә.
Инде эш җайланды, куркудан тынычландым, дидем;
И явыз карчык! тарагыңнан коры калдың, дидем.
Өйгә кайттым да: «Әни, алтын тарак таптым!» - дидем;
«Сусадым, ардым, әни, мин бик озак чаптым», — дидем.
Сөйләгәчтен кыйссаны, алды тарагымны әни;
Курка үзе алса да, — уйлый эченнән әллә ни...
II
Яхшы, хуш. Батты кояш. Йокларга яттым кич белән;
Өй эче тулган иде кичке һава, хуш ис белән.
Юрган астында йокыга китми ятам мин һаман;
Шык та шык! — кемдер тәрәзәгә чиертә бер заман.
Мин ятам рәхәт кенә, тормыйм да кузгалмыйм әле.
Бу тавышка сискәнеп, торган йокысыннан әни:
— Ни кирәк? Кем бу? Кара төндә вакытсыз кем йөри?
Нәрсә бар соң төнлә берлән, и пычагым кергери!
— Су анасы мин, китер, кайда минем алтын тарак?
Бир! бая көндез алып качты синең угълың, карак!
Төшкән айның шәүләсе, мин юрган астыннан карыйм;
Калтырыйм, куркам: «Ходай! — дим, — инде мин кайда барыйм?»
Һич өзексез шык та шык! безнең тәрәзәне кага;
Ул коточкыч сачләреннән чишмә төсле су ага.
Әнкәем алтын таракны, тиз генә эзләп табып,
Атты да тышка, тизүк куйды тәрәзәне ябып.
Су анасыннан котылгачтын, тынычлангач, әни
И орышты, и орышты, и орышты соң мине!
Мин дә шуннан бирле андый эшкә кыймый башладым,
«Йә иясе юк!» — дип, әйберләргә тими башладым.
II
Летний день. Я в жаре воздуха в воде, плаваю;
И я играю, играю, ныряю, мою голову с головой.
Когда вы играете между полутора часами,
Уже так отсортировано, когда думал, что я потный пот, без потного,
Заканчивается водой, мой быстрый, мой верхний верх;
Я боюсь, но я тот, кто просто меня.
Когда -то, по крайней мере, общение к изданию;
Я смотрю на: одну опасную женщину в сидячей публикации.
Золотой в сочетании в руках дня;
Сидя, что расчесывая один, разбросал Wees of Wees.
Я встаю, не молчи, просто напугал и пожимал плечами зубы,
Тогда берег находится в темных деревьях.
Соскабливание спредов и прыгает, когда они распыляют распылители;
Погрузился, ушел, от меня еще не было.
Уже я медленно пришел в издание,
Демон забыл, конец: «Остальная часть поля находится в публикации.
Я узнал, что с стороны никого нет, и у меня нет мужчины на моей стороне,
Чаплим был быстро повесенен для деревни, я.
Я не вижу Али и искусства, и я рад, и я рад;
Я спешу, я иду, готовлю и сгорел Купл.
У меня был сад напряженного напряжения »,
Ах, Харап Эш! - Водные матери также бежали от меня.
Крикнул: «Не знаю! Не убегай! Останавливаться! Остановись и вор!
Ник, ты принимаешь это: «Он моя золотая расческа!»
Я убежу - он собирается, и это будет раскрыто - я убегаю;
Такое же поле тихо, никто, если вы не сделаете.
Таким образом, мы были выпущены в деревню когда -нибудь,
Вода была поднята до погони за водой!
Ух ты! Слишком вау! Да нет! Неважно - собаки лают на том же;
Мать воды, бегая в страхе и повернувшись.
Работа уже была решена, я сказал, что успокоился;
И злая белка! Я сказал, что вы высыхали из своего распространения.
Я только что вернулся домой, говоря: «Я нашел свою золотую расческу!» Я сказал;
«Я родилась, моя мама, у меня долгое время».
Когда он сказал, я мама и получил свой распространение.
Хотя боялся, что он / она понял, - что это изнутри ...
II
Хорошо, аромат. Тонущее солнце. Я лег спать вечером;
Дом был заполнен вечерним воздухом с ароматом.
Я все еще лгу спать под Джурроу;
Шек тоже застенчив! - Кто -то один раз в окне.
Мне просто приятно лежать, я еще не встаю.
Мама из сна, озвучивая этот голос:
- Что необходимо? Кто это? Кто в черной ночи, кто ходит?
Что поздно ночью, и удар каргер!
"Мать воды я, принесу, где моя золотая расческа?"
Дай это! бая көндез алып качты синең угълың, карак!
Төшкән айның шәүләсе, мин юрган астыннан карыйм;
Давай встряхим, я боюсь: «Иегова! — дим, — инде мин кайда барыйм?»
Һич өзексез шык та шык! безнең тәрәзәне кага;
Ул коточкыч сачләреннән чишмә төсле су ага.
Әнкәем алтын таракны, тиз генә эзләп табып,
Атты да тышка, тизүк куйды тәрәзәне ябып.
Су анасыннан котылгачтын, тынычлангач, әни
И орышты, и орышты, и орышты соң мине!
Мин дә шуннан бирле андый эшкә кыймый башладым,
«Йә иясе юк!» — дип, әйберләргә тими башладым.
Летний день. Я в жаре воздуха в воде, плаваю;
И я играю, играю, ныряю, мою голову с головой.
Когда вы играете между полутора часами,
Уже так отсортировано, когда думал, что я потный пот, без потного,
Заканчивается водой, мой быстрый, мой верхний верх;
Я боюсь, но я тот, кто просто меня.
Когда -то, по крайней мере, общение к изданию;
Я смотрю на: одну опасную женщину в сидячей публикации.
Золотой в сочетании в руках дня;
Сидя, что расчесывая один, разбросал Wees of Wees.
Я встаю, не молчи, просто напугал и пожимал плечами зубы,
Тогда берег находится в темных деревьях.
Соскабливание спредов и прыгает, когда они распыляют распылители;
Погрузился, ушел, от меня еще не было.
Уже я медленно пришел в издание,
Демон забыл, конец: «Остальная часть поля находится в публикации.
Я узнал, что с стороны никого нет, и у меня нет мужчины на моей стороне,
Чаплим был быстро повесенен для деревни, я.
Я не вижу Али и искусства, и я рад, и я рад;
Я спешу, я иду, готовлю и сгорел Купл.
У меня был сад напряженного напряжения »,
Ах, Харап Эш! - Водные матери также бежали от меня.
Крикнул: «Не знаю! Не убегай! Останавливаться! Остановись и вор!
Ник, ты принимаешь это: «Он моя золотая расческа!»
Я убежу - он собирается, и это будет раскрыто - я убегаю;
Такое же поле тихо, никто, если вы не сделаете.
Таким образом, мы были выпущены в деревню когда -нибудь,
Вода была поднята до погони за водой!
Ух ты! Слишком вау! Да нет! Неважно - собаки лают на том же;
Мать воды, бегая в страхе и повернувшись.
Работа уже была решена, я сказал, что успокоился;
И злая белка! Я сказал, что вы высыхали из своего распространения.
Я только что вернулся домой, говоря: «Я нашел свою золотую расческу!» Я сказал;
«Я родилась, моя мама, у меня долгое время».
Когда он сказал, я мама и получил свой распространение.
Хотя боялся, что он / она понял, - что это изнутри ...
II
Хорошо, аромат. Тонущее солнце. Я лег спать вечером;
Дом был заполнен вечерним воздухом с ароматом.
Я все еще лгу спать под Джурроу;
Шек тоже застенчив! - Кто -то один раз в окне.
Мне просто приятно лежать, я еще не встаю.
Мама из сна, озвучивая этот голос:
- Что необходимо? Кто это? Кто в черной ночи, кто ходит?
Что поздно ночью, и удар каргер!
"Мать воды я, принесу, где моя золотая расческа?"
Дай это! бая көндез алып качты синең угълың, карак!
Төшкән айның шәүләсе, мин юрган астыннан карыйм;
Давай встряхим, я боюсь: «Иегова! — дим, — инде мин кайда барыйм?»
Һич өзексез шык та шык! безнең тәрәзәне кага;
Ул коточкыч сачләреннән чишмә төсле су ага.
Әнкәем алтын таракны, тиз генә эзләп табып,
Атты да тышка, тизүк куйды тәрәзәне ябып.
Су анасыннан котылгачтын, тынычлангач, әни
И орышты, и орышты, и орышты соң мине!
Мин дә шуннан бирле андый эшкә кыймый башладым,
«Йә иясе юк!» — дип, әйберләргә тими башладым.
Другие песни исполнителя: