Margarita Zorbala - Prosmoni
текст песни

Τι να το κάνω πια κι αν ξέρω τρόπουσ
Ο μόνοσ τρόποσ είναι να σε δω
Δεν έχει λογική αυτή η προσμονή
Σαν τρέμει η καρδούλα μου
Και σαν παρανοεί

Μετρώ τον κόσμο με τα δυο σου χέρια
Τη μυστική μαθαίνω τη γραφή
Κι ο κόσμοσ είσαι εσύ τα χρώματα εσύ
Το γαλανό το πράσινο το μοβ το βυσσινί

Και δεν περνάνε οι ώρεσ
Λεσ και το συζητούν
Με τισ άγιέσ σου μπόρεσ
Να σβήσεισ όλα τα παλιά
Να πάμε απ'την αρχή

Υπάρχω δεν υπάρχω που να ξέρω
Βυθίζομαι στο πιο γλυκό κενό
Μια σφαίρα είν' η ζωή και θέλω να με βρει
Στο στήθοσ μου που λαχταρά
Απόψε να καεί