Michael Poghosyan - Tagh Andznakan
текст песни
40
0 человек. считает текст песни верным
0 человек считают текст песни неверным
Michael Poghosyan - Tagh Andznakan - оригинальный текст песни, перевод, видео
- Текст
- Перевод
Թողած Կարսում, գետի ափին, տունս՝ շինված անտաշ քարով,
Կարսը թողած, Կարսի այգին ու հայրենի երկինքը մով
Եվ Կարինե Քոթանճյանին անգամ չասած մնաս բարով –
Ա՜նց եմ կենում հիմա օտար քաղաքների ճանապարհով:
Անց եմ կենում. շուրջս -մարդիկ, շուրջս դեմքեր հազա՜ր-հազա՜ր.
Շուրջս աշխարհն է աղմկում, մարդկային կյանքն անհավասար. –
Եվ ո՞վ կասի՝ ինչո՞ւ ես դու, – ո՞վ կասի, թե ո՞ւր հասար,
Դեմքերը, ախ, բութ են այնպես՝ կարծես շինված են տապարով:
որշ, տաղտկալի ու խելագար երգ է կարծես այս կյանքը մի.
Ինչ-որ մեկի սրտում բացված վերք է կարծես այս կյանքը մի,
Եվ ո՞ւմ համար, էլ ո՞ւմ համար կարոտակեզ երգե հիմի
Սիրտս՝ լցված տարիների սեղմ արճիճով ու կապարով:
Բայց շուրջս թող որքան կուզե աշխարհը այս խնդա, ցնդի –
Ես -հաշմանդամ ու խելագար ու հ
Կարսը թողած, Կարսի այգին ու հայրենի երկինքը մով
Եվ Կարինե Քոթանճյանին անգամ չասած մնաս բարով –
Ա՜նց եմ կենում հիմա օտար քաղաքների ճանապարհով:
Անց եմ կենում. շուրջս -մարդիկ, շուրջս դեմքեր հազա՜ր-հազա՜ր.
Շուրջս աշխարհն է աղմկում, մարդկային կյանքն անհավասար. –
Եվ ո՞վ կասի՝ ինչո՞ւ ես դու, – ո՞վ կասի, թե ո՞ւր հասար,
Դեմքերը, ախ, բութ են այնպես՝ կարծես շինված են տապարով:
որշ, տաղտկալի ու խելագար երգ է կարծես այս կյանքը մի.
Ինչ-որ մեկի սրտում բացված վերք է կարծես այս կյանքը մի,
Եվ ո՞ւմ համար, էլ ո՞ւմ համար կարոտակեզ երգե հիմի
Սիրտս՝ լցված տարիների սեղմ արճիճով ու կապարով:
Բայց շուրջս թող որքան կուզե աշխարհը այս խնդա, ցնդի –
Ես -հաշմանդամ ու խելագար ու հ
Оставленный в Карс, на берегу реки, мой дом со построенным из животного камня.
Карс, Карс Сад и родное небеса
И даже не говоря, Карин Котанджан, это
Я все еще нахожусь на пути иностранных городов.
Я добираюсь до этого. «Люди вокруг тебя, все еще есть лица».
Мир издает шум, человеческая жизнь неравна. -
И кто скажет, почему ты, кто скажет, где у тебя есть?
Лица, о, большие пальцы, как будто они построены ковчегом.
Наличие скучной и сумасшедшей песни выглядит так, будто эта жизнь - одна жизнь.
Рана открыта в чьем -то сердце, кажется, эта жизнь,
И для кого, кто бы ни стремился пения
Мое сердце наполнено брокным брошеном и свинцом.
Но позвольте мне, сколько мира хочет эта ссылка, будет
Я-развернуть и безумно
Карс, Карс Сад и родное небеса
И даже не говоря, Карин Котанджан, это
Я все еще нахожусь на пути иностранных городов.
Я добираюсь до этого. «Люди вокруг тебя, все еще есть лица».
Мир издает шум, человеческая жизнь неравна. -
И кто скажет, почему ты, кто скажет, где у тебя есть?
Лица, о, большие пальцы, как будто они построены ковчегом.
Наличие скучной и сумасшедшей песни выглядит так, будто эта жизнь - одна жизнь.
Рана открыта в чьем -то сердце, кажется, эта жизнь,
И для кого, кто бы ни стремился пения
Мое сердце наполнено брокным брошеном и свинцом.
Но позвольте мне, сколько мира хочет эта ссылка, будет
Я-развернуть и безумно