Midenistis - Athina 3.14
текст песни

Στο άγχος της πόλης της
Γαμημενης Αθήνας στο κέντρο της γης
Η Νέα Νέα Υόρκη και εμείς
Κυνηγητό με τον νόμο όλοι οι δρόμοι δίκοι μας
Στην μέση κομμένοι από την μια εμείς και από την άλλη οι εχθροί μας
Δεκατέσσερα μάτια ο καθένας
Συγχωραμε μάνα που ο άγγελος πέταξε μόνος του και έγινε τέρας
Τετρακόσια τα μάτια μου τώρα
Τι μου λένε οι πουτανες στον δρόμο
Σπασμένα γέλια με τα πόδια γυμνά και ανηφόρα
Σημάδια στο χάρτη έχω αφήσει ανεξίτηλα
Τής ψυχής τα σημάδια είναι ο άντρας που βλέπεται σήμερα Μάνα
Να το δώσουμε αυτό στον Μπαμπά
Έχω το αίμα του μέσα του τι να μου πουν
Τα μουνια μπαίνω για όλους μπροστά σατανά
Μπαίνω για όλους μπροστά σατανά
Στα γόνατά πέφτω μιλάω στην εικόνα
Στα είκοσι πίσω από τα σίδερα στην ζώνη μου σίδερα
Μου λέγαν φτιάξε το μέλλον σου Μηδέ εγώ ζούσα το σήμερα
Μάνα έχω τόσα πνιγμένα τόσα
26 τρίτου του δύο ένα επισκεπτήριο για εμένα κανένα
Με ποιόν να τα βάλω δεν υπερβάλλω
Τον ήπια τον χάρο σε σκέτο τσιγάρο του είπα πως δεν τον γουστάρω
Δεν πήγα μαζί του
Τόσα χρόνια μετά και τα βράδια
Πετάγομαι ακούω Μαμά την φωνή του Πάμε!
Κλαδιά σαν και εμένα που μείνανε μόνα στον κρύο χειμώνα
Στα γόνατά πέφτω μιλάω στην εικόνα
Μιλάω στην εικόνα Μάνα
Αμάρτησα θεέ μου και αν ήρθε η ώρα μου πάρε με
Δίπλα σου θέλω να μείνω και αν δεν με θελήσεις η Μάνα μου τα λέγε
Κλαδιά σαν και εμένα που μείνανε μόνα στον κρύο χειμώνα
Στα γόνατά πέφτω μιλάω στην εικόνα
Μιλάω στην εικόνα Μάνα
Αμάρτησα θεέ μου και αν ήρθε η ώρα μου πάρε με
Δίπλα σου θέλω να μείνω και αν δεν με θελήσεις η Μάνα μου τα λέγε
Στο άγχος της πόλης της
Γαμημενης Αθήνας στο κέντρο της γης
Η Νέα Νέα Υόρκη και εμείς
Τα παιδιά των φτωχών με ένα στίχο επανάσταση κάναμε
Το ποτό στο τσιμέντο κερνάω θα μέθυσω με αυτούς που πεθάνανε
Δυο μέτρα ο καθένας τους κάτω από το χώμα
Ας γίνουμε λιώμα τα αλάνια μας μόνα στο κρύο χειμώνα
Μας ξέραν και οι τοίχοι ήταν τύχη σε εμάς να μην τύχει μας
Σώσανε οι στίχοι ήταν φρίκη μα γίναμε λύκοι και η Αθήνα μου ανήκει
Μπαίνω για όλου&#