QARAKESEK - Амалсыз
текст песни
3
0 человек. считает текст песни верным
0 человек считают текст песни неверным
QARAKESEK - Амалсыз - оригинальный текст песни, перевод, видео
- Текст
- Перевод
Жасыңды төгіп жасырын қаласың ба,
Жападан жалғыз жалғыздар қаласында?
Алыс жақтарға қанат қаға алмай қалмашы,
Қалған аққудай тартылған көлдің жағасында.
Арада көпір бар секілді пышақтың жүзіндей,
Үміт лезде үзілді, тұра алмады үзілмей.
Өте алмадым, өте алмадың сен де,
Амалсыз үнсіздікте қала берген екі пенде.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Біз емес, біздің нәпсіміздің қалауы болды,
Нәпсі жаман, жаным, бұтыңа қарауыл бол.
Байқамасаң, қате аяғыңның астында,
Өзің кінәлісің, өзіңе біреулерді қас қылмашы, иә ма?
«Ойландым» дейсің, айтшы, не ойладың,
«Ойнадым» дейсің, айтшы, неге ойнадың?
Кім, айтшы, сенің алдыңда қазір, а, жетісіп тұр,
Сенің сөйлеп жатқан сөздерің миымды cігіп тұр.
Өмірге бір келеміз, дұрыс сөйлесуге жарамадық,
Уақыт өтті, х*ле, жоғалуда бар амалым.
Жайын айта ма басыңдағы орамалдың
Сен сенетін, сыйынатын жұлдыз-жорамалың.
Мен саған не айтқым келгенін қазір жобаладың,
Кейде-кейде дейтін шығарсың «Өлеңіңмен жоғал әрі!».
Уақыт өлтіреді, сосын мен де жоғаламын,
Менен кейінгілер - ауыр ой зобалаңы.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Ай-ай-ай-ай-ай-ай...
Жападан жалғыз жалғыздар қаласында?
Алыс жақтарға қанат қаға алмай қалмашы,
Қалған аққудай тартылған көлдің жағасында.
Арада көпір бар секілді пышақтың жүзіндей,
Үміт лезде үзілді, тұра алмады үзілмей.
Өте алмадым, өте алмадың сен де,
Амалсыз үнсіздікте қала берген екі пенде.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Біз емес, біздің нәпсіміздің қалауы болды,
Нәпсі жаман, жаным, бұтыңа қарауыл бол.
Байқамасаң, қате аяғыңның астында,
Өзің кінәлісің, өзіңе біреулерді қас қылмашы, иә ма?
«Ойландым» дейсің, айтшы, не ойладың,
«Ойнадым» дейсің, айтшы, неге ойнадың?
Кім, айтшы, сенің алдыңда қазір, а, жетісіп тұр,
Сенің сөйлеп жатқан сөздерің миымды cігіп тұр.
Өмірге бір келеміз, дұрыс сөйлесуге жарамадық,
Уақыт өтті, х*ле, жоғалуда бар амалым.
Жайын айта ма басыңдағы орамалдың
Сен сенетін, сыйынатын жұлдыз-жорамалың.
Мен саған не айтқым келгенін қазір жобаладың,
Кейде-кейде дейтін шығарсың «Өлеңіңмен жоғал әрі!».
Уақыт өлтіреді, сосын мен де жоғаламын,
Менен кейінгілер - ауыр ой зобалаңы.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Мен сені іздемеген күнім болмаған,
Мен сені сұрап келем күн-түн, айдан, жылдардан.
Табылмағаныңды-ай, таба алмағанымды-ай,
Бастап тұрған бағын бағаламаған екі сормаңдай.
Ай-ай-ай-ай-ай-ай...
Спрячешься ли ты,
Один в городе одиноких?
Не будь неспособным улететь в дальние края,
Оставаясь, как лебедь на берегу озера, которое высохло.
Как мост между нами, как острие ножа,
Надежда оборвалась в одно мгновение, она не могла устоять, не сломавшись.
Я не смог пробиться, ты тоже не смог пробиться,
Два человека, что молчали, ничего не делая.
Не было дня, чтобы я не искал тебя,
Я спрашивал о тебе день и ночь, месяц и год.
О, если бы ты не нашёл меня, о, если бы ты не смог меня найти,
Как два поросёнка, не оценившие заложенного ими счастья.
Это были не мы, это были наши желания,
Твои желания плохи, моя дорогая, будь стражем для своих ног.
Если ты не замечаешь, что не то у тебя под ногами,
Сам виноват, не наживай врагов, ладно?
Ты говоришь: «Я думал», скажи, что ты думал,
Ты говоришь: «Я играл», скажи, зачем ты играл?
Кто, скажи, сейчас перед тобой, ах, хватит,
Слова, которые ты говоришь, причиняют мне боль.
Мы рождаемся однажды, мы не способны нормально говорить,
Время прошло, чёрт, у меня только один выход — исчезнуть.
Можешь ли ты просто сказать, что шарф на твоей голове,
Твой амулет в форме звезды, в который ты веришь, которому поклоняешься,
Ты спроецировал то, что я хотел сказать тебе сейчас,
Иногда ты, наверное, говоришь: «Забей свою поэзию!».
Время убивает, и тогда я тоже исчезаю,
Те, кто придут после меня, — это бремя тяжёлых мыслей.
Не было дня, когда бы я тебя не искал,
Я просил тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашёл, о, чего ты не смог найти,
Как два поросёнка, не ценивших начало сада.
Не было дня, когда бы я тебя не искал,
Я просил тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашёл, о, чего ты не смог найти,
Как два поросёнка, не ценивших начало сада.
О-о-о-о-о-о...
Один в городе одиноких?
Не будь неспособным улететь в дальние края,
Оставаясь, как лебедь на берегу озера, которое высохло.
Как мост между нами, как острие ножа,
Надежда оборвалась в одно мгновение, она не могла устоять, не сломавшись.
Я не смог пробиться, ты тоже не смог пробиться,
Два человека, что молчали, ничего не делая.
Не было дня, чтобы я не искал тебя,
Я спрашивал о тебе день и ночь, месяц и год.
О, если бы ты не нашёл меня, о, если бы ты не смог меня найти,
Как два поросёнка, не оценившие заложенного ими счастья.
Это были не мы, это были наши желания,
Твои желания плохи, моя дорогая, будь стражем для своих ног.
Если ты не замечаешь, что не то у тебя под ногами,
Сам виноват, не наживай врагов, ладно?
Ты говоришь: «Я думал», скажи, что ты думал,
Ты говоришь: «Я играл», скажи, зачем ты играл?
Кто, скажи, сейчас перед тобой, ах, хватит,
Слова, которые ты говоришь, причиняют мне боль.
Мы рождаемся однажды, мы не способны нормально говорить,
Время прошло, чёрт, у меня только один выход — исчезнуть.
Можешь ли ты просто сказать, что шарф на твоей голове,
Твой амулет в форме звезды, в который ты веришь, которому поклоняешься,
Ты спроецировал то, что я хотел сказать тебе сейчас,
Иногда ты, наверное, говоришь: «Забей свою поэзию!».
Время убивает, и тогда я тоже исчезаю,
Те, кто придут после меня, — это бремя тяжёлых мыслей.
Не было дня, когда бы я тебя не искал,
Я просил тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашёл, о, чего ты не смог найти,
Как два поросёнка, не ценивших начало сада.
Не было дня, когда бы я тебя не искал,
Я просил тебя день и ночь, месяц и год.
О, чего ты не нашёл, о, чего ты не смог найти,
Как два поросёнка, не ценивших начало сада.
О-о-о-о-о-о...
Другие песни исполнителя: