SP Kava - Эндшпіль
текст песни
37
0 человек. считает текст песни верным
0 человек считают текст песни неверным
SP Kava - Эндшпіль - оригинальный текст песни, перевод, видео
- Текст
- Перевод
яна ведае пахі сноў у іх збірае каноплі на смак
вільгаць гэтага лета льецца наўпрост адтуль
на вячэру ў яе кава і халодны ліванскі гашыш
яна не ведае лэдзі гадывы не думае пра стоўнхэндж
камары джаляць яе ў вочы ёй справы няма да іх
сэрца б’ецца на шыі яе лічбаю недасяжнай платону
яна ведае показкі жыватом і грудзямі жэстамі
валасы яе памятаюць як зніштажаць лісабон
рудое цунамі на яе галаве тэорыя суперструн
яна не ведае словаў затое трымае ў руцэ матыў
маку віры ў паветры чакае з поўдня ад ранку
па скуры яе можна чытаць гісторыю гэтага свету
яна ведае што жыццё толькі вада ў келіху існага
яна ведае што час кажан і не бачыць ён удзень
яна ведае што сэнс звон які заўсёды нясуць за ёй
яшчаркі грэюцца на яе скуры
думкі яе метастазамі ахопліваюць свет
яе аўтограф вусціш пасля біг бэнгу
яе гадзіннік стаіць але аднойчы пакажа час
яе імя арыядна крычала на наксасе
яна п’е нераспушчаны спірт
яна ідзе басанож па чыгунцы
яна кажа рыфмаваным ямбам
яна падае на ложак як ноч на аул
яна трымае руку на ўлонні як за спінаю шыбенік
яна не памятае правілаў але знае эндшпіль
(Андрэй Адамовіч)
вільгаць гэтага лета льецца наўпрост адтуль
на вячэру ў яе кава і халодны ліванскі гашыш
яна не ведае лэдзі гадывы не думае пра стоўнхэндж
камары джаляць яе ў вочы ёй справы няма да іх
сэрца б’ецца на шыі яе лічбаю недасяжнай платону
яна ведае показкі жыватом і грудзямі жэстамі
валасы яе памятаюць як зніштажаць лісабон
рудое цунамі на яе галаве тэорыя суперструн
яна не ведае словаў затое трымае ў руцэ матыў
маку віры ў паветры чакае з поўдня ад ранку
па скуры яе можна чытаць гісторыю гэтага свету
яна ведае што жыццё толькі вада ў келіху існага
яна ведае што час кажан і не бачыць ён удзень
яна ведае што сэнс звон які заўсёды нясуць за ёй
яшчаркі грэюцца на яе скуры
думкі яе метастазамі ахопліваюць свет
яе аўтограф вусціш пасля біг бэнгу
яе гадзіннік стаіць але аднойчы пакажа час
яе імя арыядна крычала на наксасе
яна п’е нераспушчаны спірт
яна ідзе басанож па чыгунцы
яна кажа рыфмаваным ямбам
яна падае на ложак як ноч на аул
яна трымае руку на ўлонні як за спінаю шыбенік
яна не памятае правілаў але знае эндшпіль
(Андрэй Адамовіч)
Она знает, что запахи снов в них собирают вкус конопли
Влага этим летом выпадает прямо оттуда
на ужин ее кофе и холодный ливан.
Она не знает, что дама года не думай о Стоуне
комары жалят ее в глазах ее бизнеса, нет им
Сердце бьется на шею ее фигуры недостижимым Платоном
Она знает жесты и грудь желудка
Ее волосы помнят, как уменьшить лиссабон
Рудо Цунами на ее голове теория суперзвезды
Она не знает слов, но держит мотив в руке
Поппи -свинг в воздухе ждет с юга утра
Ее кожа может прочитать историю этого мира
Она знает, что жизнь - это только вода в стакане существующего
Она знает, в какое время летучая мышь, и не видит ее днем
Она знает смысл колокола, который всегда несет позади нее
Ящерицы согреваются на ее коже
Мысли о его метастазах покрывают мир
Ее автограф встанет после большого взрыва
Ее часы стоят, но однажды расскажет время
Ее имя Ариадна кричала на Наксас
Она пьет нерешительный алкоголь
Она идет босиком по железной дороге
Она говорит рифму
Она падает на кровать, как на ночь на AUL
Она держит руку в матке, как на виселице
Она не помнит правила, но знает Эндг?
(Андрей Амович)
Влага этим летом выпадает прямо оттуда
на ужин ее кофе и холодный ливан.
Она не знает, что дама года не думай о Стоуне
комары жалят ее в глазах ее бизнеса, нет им
Сердце бьется на шею ее фигуры недостижимым Платоном
Она знает жесты и грудь желудка
Ее волосы помнят, как уменьшить лиссабон
Рудо Цунами на ее голове теория суперзвезды
Она не знает слов, но держит мотив в руке
Поппи -свинг в воздухе ждет с юга утра
Ее кожа может прочитать историю этого мира
Она знает, что жизнь - это только вода в стакане существующего
Она знает, в какое время летучая мышь, и не видит ее днем
Она знает смысл колокола, который всегда несет позади нее
Ящерицы согреваются на ее коже
Мысли о его метастазах покрывают мир
Ее автограф встанет после большого взрыва
Ее часы стоят, но однажды расскажет время
Ее имя Ариадна кричала на Наксас
Она пьет нерешительный алкоголь
Она идет босиком по железной дороге
Она говорит рифму
Она падает на кровать, как на ночь на AUL
Она держит руку в матке, как на виселице
Она не помнит правила, но знает Эндг?
(Андрей Амович)