Anna German - Ballada o niebie i ziemi
текст песни

муз. Романа Чубатого - ст. Ежи Фицовского

Otwarto drogę nam do gwiazd
lecz przyciągania zrzucamy brzemię,
nadejdzie pora, przyjdzie czas
porzucić ziemię.
Znajdziemy może inny sens
i inne szczęście będzie nam dane
i zapomnimy gorycz klęsk,
wśród obcych planet.
A kiedy polecimy tam
i za tęsknotą ruszymy w pościg,
zaświeci stara ziemia, zaświeci nam
światłem miłości.
Westchniemy ziemio, pusto nam
wśród nieskończonych świateł i cieni,
zadamy starym, starym słowom kłam:
nie tak jak w niebie jako na ziemi.
Zgadniemy czego,
czego nam jest nam brak,
i zrozumiemy czego nam trzeba,
i zawołamy to nie tak,
to nie tak, nie tak,
że mało ziemi zbyt dużo
zbyt dużo nieba.
Dalekie światło wezwie nas
i powrócimy z czarnych przestrzeni
w najdroższy niegasnący blask,
niegasnący blask jedynej ziemi
wiernej nam jedynej ziemi
wiernej nam, wiernej nam
wiernej nam... ziemi.