Piotr Fronczewski - 04. Siedzisz obok, pytasz grzecznie
текст песни

Siedzisz obok pytasz grzecznie, pytasz miło
Jak się czułem gdy tak długo cię nie było?
Jadłem, piłem i śpiewałem
Pracowałem, uśmiechałem
Trochę spotkań także miałem
I dziewczyny całowałem
Niby wszystko tak zwyczajnie
Niby wszystko tak normalnie.

Siedzisz obok pytasz grzecznie, pytasz miło
Jak się czułem gdy tak długo cię nie było?
Niby wszystko tak normalnie,
Niby wszystko tak zwyczajnie
Chociaż czasem w dołku ssanie
I w poduszkę popłakanie
Chociaż czasem sny na jawie
Chociaż czasem obłęd prawie.

Siedzisz obok pytasz grzecznie, pytasz miło
Jak się czułem gdy tak długo cię nie było?
Gdy leżałem na tapczanie
Nadchodziło obłąkanie
W ścianie było czarne oko
Sufit wznosił się wysoko
I wołałem wtedy ciebie
W przerażeniu, strachu, gniewie.

Siedzisz obok pytasz grzecznie, pytasz miło
Jak się czułem gdy tak długo cię nie było?
Przychodziłaś na wołanie
I znikało oko w ścianie
Chociaż byłaś przypomnieniem
Chociaż byłaś tylko mgnieniem
Odpędzałaś obłąkanie
Co nazywa się czekaniem.

Siedzisz obok ...