Vasilis Karras - Xenihtismeni Poli
текст песни

Σβησμένα φώτα στάχτεσ και κρύο
Κλαίει η συνήθεια σε μια γωνιά
Είναι η ζωή μου βαρύ φορτίο
Μέσα στου κόσμου την παγωνιά

Κλεισμένοσ δρόμοσ για μασ τουσ δύο
Θλιμμένεσ ώρεσ μοναδικέσ
Κι είν η ζωή μου βαρύ φορτίο
Που λείπουν μόνο οι κυριακέσ

Θέλω να κλέψω τη δική σου την καρδιά
Μια καρδιά που από συνήθεια χτυπάει
Που δε ραγίζει ξαφνικά σε μια βραδιά
Που δεν την νοιάζει αν θα μάθει ν' αγαπάει

Μια ξενυχτισμένη πόλη ήταν όλη η ζωή σου
Πόνεσα και έκλαψα μαζί σου
Μια ξενυχτισμένη πόλη μεσ το φωσ το φεγγαρίσιο
Έφυγεσ και πωσ να ζήσω

Σβησμένα φώτα κι όλα χαμένα
Κι ο έρωτάσ μια πληγή
Ψεύτικα όλα ήταν για μένα
Μια προδοσία κι ένα γιατί

Θέλω να κλέψω τη δική σου την καρδιά
Μια καρδιά που από συνήθεια χτυπάει
Που δε ραγίζει ξαφνικά σε μια βραδιά
Που δεν την νοιάζει αν θα μάθει ν' αγαπάει

Μια ξενυχτισμένη πόλη ήταν όλη η ζωή σου
Πόνεσα και έκλαψα μαζί σου
Μια ξενυχτισμένη πόλη μεσ το φωσ το φεγγαρίσιο
Έφυγεσ και πωσ να ζήσω

Θέλω να κλέψω τη δική σου την καρδιά
Μια καρδιά που από συνήθεια χτυπάει
Που δε ραγίζει ξαφνικά σε μια βραδιά
Που δεν την νοιάζει αν θα μάθει ν' αγαπάει

Μια ξενυχτισμένη πόλη ήταν όλη η ζωή σου
Πόνεσα και έκλαψα μαζί σου
Μια ξενυχτισμένη πόλη μεσ το φωσ το φεγγαρίσιο
Έφυγεσ και πωσ να ζήσω

Μια ξενυχτισμένη πόλη ήταν όλη η ζωή σου
Πόνεσα και έκλαψα μαζί σου
Μια ξενυχτισμένη πόλη μεσ το φωσ το φεγγαρίσιο
Έφυγεσ και πωσ να ζήσω